Ο Πανουργιάς και ο Ησαΐας στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία genuinely relocated στην Αθήνα
Το έργο μου αναφέρεται σε ένα συμβάν, σε μια ένδοξη στιγμή της Ελληνικής Επανάστασης. Στις 24 Μαρτίου 1821 ο Επίσκοπος Σαλώνων Ησαΐας και ο οπλαρχηγός Πανουργιάς σηκώνουν το λάβαρο της Επανάστασης. Σε αυτήν την αναπαράσταση δεν υπάρχουν φιγούρες, ήρωες και φουστανελοφόροι, παρά μόνο μια χαρτογράφηση του «πνεύματος του τόπου» (genius loci) και των εκρηκτικών συναισθημάτων που συνδέονται ή απορρέουν από αυτόν. Όπως μαρτυρά και ο τίτλος του έργου, η χωροχρονική μετατόπιση του genius loci είναι ο απώτερος στόχος μου.
Τίποτα δεν μένει στατικό, ακόμα και ένα ιστορικό συμβάν όπως αυτό υπόκειται σε αλλαγή -σε διαρκή μετατόπιση- και ενδέχεται να επανερμηνευτεί. Στο νου μου είχα έννοιες όπως δεσμός, εξάρτηση, αλληλεπίδραση, γεφύρωση, (εύθραυστη) ισορροπία, βαρύτητα, αλλά και παρέκκλιση (από τους κανόνες και τις δεσμεύσεις που επιβάλλονται στους ζωγράφους που καταπιάνονται με την Ιστορία). Η ερριμμένη σκιά στον τοίχο, που προκαλεί το τεχνητό φως ενός προβολέα, τοπογραφεί την περιοχή γύρω από το μοναστήρι του Προφήτη Ηλία και, από την άλλη, τα νήματα πινεζάρουν κάπως τους επαναστατικούς τόπους της Ρούμελης, συνδέοντάς τους με τους δύο άντρες, τον Πανουργιά/σπαθί και τον Ησαΐα/θυμιατό.
Μεταφέρω το πνεύμα του τόπου διατηρώντας την ουσία, δηλαδή την αίσθηση ότι η σκηνή που περιγράφει το έργο έλαβε χώρα πάνω σε χώμα ιερό. Και μόνο αυτό είναι αρκετό για να αγγίξει το θυμικό μας, θυμίζοντας τον οικείο στίχο ενός δημοτικού τραγουδιού: «Πάνω στο χώμα το ιερό / Εχύθηκε το αίμα / Για να ‘χούμε ούλοι σήμερα / Να ζούμε σ’ ένα ψέμα».
Panourgias and Isaias in the monastery of Prophet Ilias genuinely relocated in Athens
My work refers to an event, to a glorious moment of the Greek Revolution. On March 24, 1821, the Bishop of Salona Isaias and the chieftain Panourgias raise the flag of the Revolution. In this representation there are no figures, heroes, and porters, but only a mapping of the «spirit of the place» (genius loci) and the explosive emotions connected or derived from it. As the title of the work testifies, the spatio-temporal displacement of genius loci is my ultimate goal.
Nothing stays static, even a historical event like this is subject to change -in constant displacement- and subject to reinterpretation. I had in mind concepts such as bond, dependence, interaction, bridging, (fragile) balance, gravity, but also deviance (from the rules and commitments imposed on painters dealing with History). The cast shadow on the wall, caused by the artificial light of a searchlight, surveys the area around the monastery of Prophet Ilias and, on the other hand, the threads somehow paint the revolutionary places of Roumeli, connecting them to the two men, Panourgias/ sword and Isaiah/incense.
I convey the spirit of the place while preserving the essence, i.e. the feeling that the scene that the work describes took place on sacred soil. And this alone is enough to touch our heart, recalling the familiar line of a folk song: «On the soil of the sanctuary / Blood was shed / For everybody to have today / To live in a lie».